Nie jestem stąd

Nie mogę znaleźć własnego domu
Choć budzą mnie śniadaniem do łóżka
W pełni jeszcze nie ufałem nikomu
Niepokojem otruta ma dusza

Me słabe i płytkie w uczucia serce
Zamienia miłość w widmo przeszłości
Czy gdy uklęknę i złożę ręce
Spokój w mej duszy znowu zagości?

Nie znam naprawdę twarzy ze wspomnień
Nie znam tych nawet które widzę na codzień
Niszczył mnie strach by nie zapomnieć
Chcąc czas zatrzymać wstrzymałem oddech

Mijają chwile co dały radość
W mgłę zmieniają się smutne wspomnienia
Już nic nie czuję, jedynie marność
Czy moim domem to niebo i ziemia?

Każdy powinien znaleźć swoje miejsce na tym świecie, bo tylko tam może zaznać pełni szczęścia!

autor

Kamiru

Napisany: 2007-04-03 Dodano: 2007-04-03 02:10:31

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie