nie jesteś kochana
skowronek nad zbożami
na strunach ciągle gra
tobie życia wciąż ubywa
a ty ciągle masz pod górę
jak pogonisz jedną biedę
druga z pazurami ci się pcha
nie masz z kim do stołu siąść
nie wiesz komu podać chleb
ciągle słyszysz spadaj stąd
żegnam co piąte słowo pada
troszczysz się o dzieci
zbudowałaś dom
żeby spełnić złote sny
nie masz wsparcia ni miłości
nie ziściły się marzenia
przecież wiesz że kocha inną
więc po co trwasz ciągle z nim
czy zadawałaś sobie pytanie
po co i dlaczego
czy może już znasz odpowiedź
i wszystko do bani więc po co żyć
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2015-06-07 13:21:23
Ten wiersz przeczytano 1255 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
smutne są twoje słowa ale uwierz w siebie - warto
pozdrawiam
Nie oceniam człowieka, o którym nic nie wiem. Żyję w
innej bajce dlatego mam problem z komentarzem.
Sabinko, poruszyłaś trudne sprawy łączące dwoje osób,
które nie potrafią współżyć ze sobą. Pozdrawiam
cieplutko :))
Smutno u Ciebie . Człowiekowi w życiu źle kiedy nie ma
wsparcia otoczenia . Będzie dobrze . Pozdrawiam ciepło
.
bo oprócz więcej trzeba dbać o jakość stosunku radości
do cierpienia. pozdrawiam 70% może się mnożyć
wieczność nadając więcej doznań na sekundy iluzje.
pozdrawiam
Smutny wiersz,zyj dla siebie ,ludzie maja gorzej,wiem
ze to boli,pozdrawiam serdecznie!
Gubię siebie, chcąc wciąż więcej,
to, że jestem- już jest szczęściem!
Pozdrawiam!
Odwagi i warto żyć.Pozdrawiam:)
Dziękuję kochani
Życie traci sens, gdy ktoś odchodzi.
Smutny wiersz
pozdrawiam
Po co się zastanawiać, wykopać gdzie trzeba. Zacząć
żyć po swojemu, trwanie w takim związku odbiera tylko
radość. Zycze peelce odwagi w podjęciu właściwej
decyzji. Pozdrawiam serdecznie.
Smutno u Ciebie Sabinko.
Trzeba uniesc głowę do góry
I rozejrzeć się za szczęściem.
Pozdrawiam cieplutko:)
Ważne jak się wstaje, a nie upada. Głowa do góry!:)
Nie sztuką jest podnieś się po życiowym ciosie ale
sztuką jest podnieś się i żyć z uśmiechem.
Wszystkiego dobrego Sabinko, pozdrawiam paaa
Bardzo smutny, szczery
i osobisty jest Twój wiersz
Sabino. Życie nie zawsze
daje nam możliwość wyboru
pomiędzy trwaniem, na przykład
dla dobra rodziny, a próbą
podjęcia życia dla siebie
i na własny rachunek.
Serdecznie Cię pozdrawiam.