Nie krzyczysz.

Gdzieś na dole Ty,
złamany, zmącony, mentalnie poniżony.
Zaszczuty w świecie
pełnym paranoi, ambicji, ułudy, hipokryzji.

I chcesz głosić herezję,
do ludzi i Boga nienawiść.
Nie chylisz czoła przed nikim
i wiesz, że miłości nigdy nie było.

I będziesz szedł dalej,
głosił nienawiść,
bo tu każdy idzie w swoją stronę,
i nikt nie jest ważny.

Oszukany przez tych,
którym życie oddałeś.
Tych, których najbardziej kochałeś,
którym tak ufałeś..

Obdarty z uczuć,
zmęczony,
zmącony,
mentalnie poniżony.

Miłości nigdy nie było.
I Jej nigdy nie było.
I Was nie było.

Nie krzyczysz.
Wiedziałeś o tym,
czy odrzucasz te chwile.?

Tylko Ty wiesz,
Tylko Ty widziałeś ich puste oczy..

Mimo wszystko nie rozumiem,
Dlaczego nie krzyczysz..

autor

Lal

Napisany: 2008-02-21 Dodano: 2008-02-21 18:33:09

Ten wiersz przeczytano 416 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie