NIE MA
Pióra moich rzęs czernieją
w białej księdze mojej twarzy
zapisuję powieść serca
chociaż czytających nie ma.
Obwiniałam zakochanych,
a sama serce straciłam
lecz w pożądaniu czy w miłości
prócz udręki grzechu nie ma
Nieraz też w swej bezradności
odwracałam twarz do ściany,
komu zwierzyć rozpacz serca
gdy od ściany lepszych nie ma.
autor
zurada
Dodano: 2011-02-25 10:28:55
Ten wiersz przeczytano 466 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
następny bardzo ładny wierszyk ;) Pozdrawiam
Niechaj o szczęściu piszą poeci, wtedy ich życie
słońce rozświeci i wróci miłość do Twoich drzwi, wtedy
je otwórz i spytaj Ty?.
Czasami czujemy się zagubieni w tym świecie pełnym
piękna ale pamiętaj, że pomimo tego spisane słowa
zawsze odnajdą swojego czytelnika na którym wywrą
wrażenie. Przeczytałem z uwagą. Pozdrawiam:)
Nie ma odbiorcy marzen,nie ma grzechu,nikogo
nie ma.Biedna,samotna milosc.Piekny wiersz.++