Nie ma mnie

krew . . .
wokół mnie
aksamitna biel
mego ciała
i czarny włos
martwy jak ja
łzy zmieszane
mają czerwoną barwe
na białej koszuli
plamy krwi . . .
z pociętych rąk
strumienie sączą się
dotyk nawet boli
cała poraniona
wolna w swej paranoi
jeszcze raz jeszcze raz
masakryczny trans
czerwień otacza mnie
krew zalewa mnie
obraz się zamazuje
przestaje słyszeć
już nic nie boli
już nie cierpie
wolna odlatuje
wysoko
gdzie nie dopadnie mnie
już nikt
ostatki sił
przełamie się
jeszcze raz
i już nie ma mnie

autor

outsider

Napisany: 2005-03-28 Dodano: 2005-03-28 23:37:27

Ten wiersz przeczytano 440 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie