nie ma recepty
człowiek zwyczajnie przecież nie jest
omnibusem
nie ma recepty na tysiące trudnych
zdarzeń
wciąż się potyka trudno kłody ciężkie
unieść
nieraz buntuje że to życie srogo karze
mówią cóż błędy doświadczenie potęgują
kto się nie sparzy nie osiągnie tego
stanu
w którym czerwona lampka wielką ostrą
łuną
ostrzeże rozum krzycząc dobrze się
zastanów
a z drugiej strony ten szczęśliwy kto u
boku
ma swą podporę która chroni przed
upadkiem
a kiedy zdarzy się kochany zawsze gotów
podnieść przytulić i powiedzieć damy
radę
autor
magda*
Dodano: 2016-01-24 11:05:33
Ten wiersz przeczytano 1106 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Bardzo ładny wiersz. Zawsze czekamy na kogoś, kto w
trudnych chwilach poda nam pomocną dłoń. Pozdrawiam.
Mądry wiersz Magdo, to takie ważne, jak mamy
świadomość, że ktoś bliski w trudnych chwilach poda
nam pomocną dłoń. Pozdrawiam:-)
To wielkie szczęście, jeśli ktoś taki jest obok.
We dwoje raźniej, chociaż ja z racji przewlekłej
samotności chyba jednak wolę tę samotność. Świetny
refleksyjny wiersz Madziu☺
Mądry wiersz.
Pozdrawiam
tak to prawda we dwoje raźniej Pozdrawiam
serdecznie:))miłego dnia
ładny wiersz:)
we dwoje raźniej. zazwyczaj.
Dopóki cudze błędy, nie są naszymi, nie szukamy
recepty.
Nam się wydaje, że nas to nie spotka...
Ważne, aby był ktoś, z kim możemy szczerze porozmawiać
o tym, co nas "gryzie"
tak, we dwoje raźniej...
życie kształci i nigdy nie przestanie, musimy przejść
wiele
zgrabny wiersz
A taką podporę dobrze jest mieć przy boku w postaci
osoby przyjaciela gdy udzieli dobrej rady i poda rękę
kiedy zajdzie potrzeba.Miłej niedzieli .
Tak, Madziu właśnie tak jak w ostatniej strofie. To
wielki skarb mieć taką osobę przy boku.
Pozdrawiam z uśmiechem paaa