Nie mów już do mnie
Nie mów już do mnie.
Za twoją rozmową dziś już nie tęsknię
I żadne twe słowo tych słodkich dreszczy
już nie wywołuje.
Teraz żałuję,że kiedyś słuchałem spijając
z warg twych te słodkie banały,
które mnie w twoje ramiona rzucały,
w sen hipnotyczny wprowadzając zmysły.
Nie mów już do mnie. Już marzenia prysły.
I po co cała misterna budowa
Już zbędne słowa i łzy fałszywe
jak fałszywy diament.
Na twoich listach wyblakł już atrament,
co słodkie kłamstwa sączył w moje ucho
Nie mów już do mnie.
Dziś już cię nie słucham.
Nawet nie patrzę dzisiaj w twoją stronę.
Po prostu koniec.
Już wszystko skończone
O jedno proszę. Pozwól mi zapomnieć.
Nie mów już do mnie.
Komentarze (13)
Bardzo życiowy wiersz.
Często w naszym życiu, budujemy swoje szczęście na
słowach, bez pokrycia.
Twoje wiersze są bardzo czytelne.
Pozdrawiam:)
re:Ars mediator
Skąd wiesz, jacy są wszyscy mężczyźni?
Ars amator. Co ty chcesz wybielać?
Podobnie mi sie
Właśnie tak sądziłam,że ten wiersz miał Autor na
myśli,czyli to był dobry trop.
Pozdrawiam.
Dobrej nocy życzę:)
P.S Arsie,po co te kłótnie czy mało ich na portalu?
Atmosfera tutaj jest coraz gorsza,to smutne...
Miałam racje jesteście wszyscy tacy sami. Czego się
nie robi, aby wybielić!
Romantycznie i smutno.Pozdrawiam:)
Inspiracją do stworzenia tego tekstu był cytat "Mów do
mnie jeszcze, za taką rozmową tęskniłem lata". Lubię
dyskusję o konkretnym utworze a nie chore bredzenie
domorosłych mediatorów sztuki.A o moim sumieniu
wypowiadać się może mój spowiednik a ni byle kto.
To takie jakby zaprzeczenie Tetmajera...Bardzo
dobry,ale smutny wiersz,cóż często coś musi się
skończyć,by może powstało coś piękniejszego na to
miejsce....
Pozdrawiam serdecznie:)
Ars mediator. Dalej bredzisz.
Na Twoje sumienie nie pomoże nawet drenaż krwi.
Smutny, romantyczny, pozdrawiam:)
Ladny romantyczny wiersz pozdrawiam
Może byc.