Nie mówię
Nie mówię - kocham,
chociaż tętni w skroniach to słowo.
Gdy tęsknię ekstremalnie
słucham Bajora,
wciąż na nowo
i przewidywalnie
te same
piosenki.
Nad ranem
odganiam lęki
i do ciebie myślami biegnę.
Wieczorem chwytam się wściekle
snów nierzeczywistych.
Piszę w powietrzu listy,
żeby je potem
rozgonić
jednym machnięciem dłoni.
Wciąż jestem przy tobie.
Podtrzymuję most który łączy nasze
drogi.
Wierzę
szczerze,
że i ty tak robisz.
Michał Bajor - Nie trzeba mówić nic http://www.piosenkimilosne.org/michal_bajor__nie_trzeb a_mowic_nic,1546.html
Komentarze (38)
Podtrzymujmy nasze mosty Dorotko! bo kto to za nas
zrobi??
Pozdrawiam cieplutko:))
'tęsknię ekstremalnie'
'chwytam się wściekle'
Mocno i wymownie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Hmm, liryczno-romantycznie aż słyszę tego Bajora.
Piękny wiersz.
Hmm, liryczno-romantycznie aż słyszę tego Bajora.
Piękny wiersz.
Podtrzymuję most...
Silna dziewczyna.+
Pozdrawiam.
Niby nie mówisz, a jakie ładne wyznanie - miło było
przeczytać:) Pozdrawiam Dorotek:)
"Nad ranem
odganiam lęki
i do ciebie myślami biegnę." - pięknie, rozmarzyłam
się. Cieplutko pozdrawiam
Gdy się tęsknoty przelewa miara,
mostem co łączy jest właśnie wiara!
Pozdrawiam!
Wiersz napisany z uczuciem miłości ale także bardzo
przekornie. Hmmm gdybym miała określić odczucia po
przeczytaniu, to powiedziałabym, że bardzo smacznie
napisane - mówiąc kulinarnie dobrze przyprawione... z
odpowiednią dozą różnorakich odczuć, zmian kadrów i
napięcia. :)
witaj,rozmowa z samym sobą to ważna rzecz w życiu
każdego człowieka,ukłony
Witaj,
most łączy brzegi dwa
na jednym ty, na drugim ja,
spotkajmy się kochanie
na środku mostu, milcząc
popatrzymy na rzekę w dole
- tam nasze życie płynie.
Serdecznie pozdrawiam.
przeczytałem twój wiersz z przyjemnościa - poczułem to
magiczne ciepło
Witaj Doruniu:) Piękny tekst, zmusił do przemyśleń.
Warto mówić, czy nie...każdy sobie wybierze, co komu
pasuje.
Bajor - świetny!
Całuski ślę:)))
Miłość jest piękna,więc podtrzymuj ten most i niech
zawsze łączy a nigdy dzieli.Pozdrawiam.Piękny wiersz.
Kiedy czytam Twoje wiersze Dorotko zawsze odradza się
we mnie wiara źe miłość gdzieś jednak jest i że warto
jej szukać. Pozdrawiam