Nie można nie pamiętać
Nie można nie pamiętać
tych maków w łanie zboża.
Na włosach miękka ręka
mówiła:- Bardzo kocham.
Nie można nie pamiętać
czułości – była siłą.
Zaczęła tam dosięgać,
gdzie nawet się nie śniło.
Odeszła czuła ręka,
choć maki dalej kwitną.
Nie można nie pamiętać,
a cieszyć nową chwilą.
autor
magda*
Dodano: 2014-06-19 11:25:01
Ten wiersz przeczytano 1064 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Był na stronie z domkiem... zasłużenie... i czyta się
tak śpiewnie:)
tęsknotą powiało :)))
jak najbardziej na tak
nie można nie pamiętać
pozdrawiam
pamiętam te maki pod Małą Kasiną
co rosły przy drodze
z Lubienia do Mszany Dolnej
przejdą lata i wieki przeminą
a ja maku sokiem spojony srodze
mam myśli bardzo swawolne!
PS wysłałem obiecane com ta miał na e-mailę
Bajecznie wracasz myślami do cudownie przeżytych
chwil.Myślę Magdo i życzę szczerze byś poczuła znów
czułą rękę.Śliczny wiersz zresztą jak
zawsze.Pozdrawiam serdecznie.
na łonie. Literówka
Romantycznie a łonie przyrody.
Pozdrawiam
Jurek
Witaj - na szczęście czerwone maki kwitną dalej, tego
nie da się zapomnieć. Pozdrawiam
Dobra refleksja, z przyjemnościa:)
Pozdrawiam:)
pozostają wspomnienia...miłego dnia.
Tak, makow i pieknych obrazow nie mozna nie pamietac:)
To warto pamiętać.
Ładny wiersz.
czerwone maki, kojarzą się z różnymi sytuacjami więc
nie można ich zapomnieć...pozdrawiam.
Zapomnieć nie da rady a maki nadal kwitną
pozdrawiam serdecznie:))
Madziu, tych wspomnień nikt nigdy Ci nie zabierze i
dla nich warto żyć
pozdrawiam cieplutko paaaa