Nie my.

Nie nazwę tego bólem. Nie znam odpowiedniego słowa
O masie i gęstości które może określić moje
I Twoje niebycie.

Przyklejam plastry z kotów do ciała. Leczę.
Porankiem zrywam je z siebie i siebie
Wypycham do świata -

Milczę.


Szczypiesz mnie w oczy jak zatruta woda.
Nasze dni są gęste, lepią się do stóp i włosów.
Wycieram z nich palce w spodnie,zapominam na chwilę
jak bardzo blisko byliśmy


Do światła.

autor

MariaMagdalena

Napisany: 2020-11-17 Dodano: 2020-11-17 22:29:58

Ten wiersz przeczytano 1021 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie