Nie odchodź...

Na szczycie sama stoję bez ruchu
Wiatr kołysze moje długie włosy
Suchy piach się ze łzami plecie
Wciąż z dołu słychać cichnące glosy

Na widnokręgu widać mgłę
Przy ziemi piekielne ciemności
Do raju zbyt wiele schodów
Nie masz szans bez kawałka miłości

Łatwiej zrobić krok w przepaść
Spadać i czuć się przegranym
Wyrzucić każdą perłę z serca
I nie czuć się nigdy kochanym

Melodia znów jest inna od nut
Za plecami słońce promienieje
Deszcz nie przestaje opadać
Ale z Tobą tylko zło topnieje!

Nie odchodź, zostań w tę jedną noc
Wiem, że możesz gwiazdy darować
Krople deszczu w płatki róż zamienić
Choć za mną, nie bój się spróbować

Twe delikatne dłonie pokonają ogień
Z wiatrem będzie gnał glos Twój cichy
Twe spojrzenie zasadzi ogród miłości
W nim nie wyrośnie ni jeden kwiat lichy

Nie odchodź, zostań jeszcze dzień
Poprowadź proszę me serce i duszę
Zaczaruj pocałunkiem ostatni raz
Podaruj oddech, bez niego się uduszę...

autor

MaRyLiN

Napisany: 2006-08-20 Dodano: 2006-08-20 23:29:12

Ten wiersz przeczytano 377 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie