Nie potrafię

Nie potrafię żyć jak chciałoby serce,
bo tak daleka droga czeka nas.
Tak daleko są od siebie ręce,
a pomoc nadchodzi powoli- czas.

Widzę codzień wschodzące słońce,
widzę Ciebie- Ty znasz swoje imię.
Gdy to czytasz, twarz nachodzą rumieńce;
wszelki głos z Twych ust przyjmę.

Nie potrafię żyć bez Twego głosu,
bez Twych oczu i ust nie potrafię żyć.
Ciągle widzę Twój kolor włosów;
nie potrafię samotnym już być.

Mija dzień, a za nim wstaje noc,
a mi tak trudno spojrzeć w lustro.
Przenikła nas nasza moc,
w lustrze bez Ciebie tak pusto.

Nigdy wolny, już nigdy z Tobą,
tak przeklęcie przeminął okres gwiazd.
Nie potrafię być samotną osobą,
nie potrafię, bez Ciebie nie potrafię tak.

autor

Cristof7

Napisany: 2006-01-18 Dodano: 2006-07-11 00:20:20

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie