Nie powiem żegnaj...
Choć czas się żegnać - nie powiem żegnaj
i do widzenia nie powiem też.
Miłości z serca nie da się wyrwać,
ona wciąż żywa - czy chcę, czy nie.
Pachnie wciąż wiatrem i tuberozą,
znów widzę w oczach ten dawny blask.
Po barwnej tęczy biegnę do nieba
i znowu kocham jak pierwszy raz.
Nie powiem żegnaj - toż żyjesz we mnie,
w moich wspomnieniach, w motylich snach,
wierszem szeleścisz, śmiejesz się
ciągle,
wiem, że mnie kochasz - jak pierwszy
raz.
Nie powiem żegnaj, czy do widzenia,
gdziekolwiek pójdę wciąż widzę cię.
Jak ptak powracasz wciąż we
wspomnieniach,
na skrzydłach wiatru odwiedzasz mnie.
Dopóki kocham - dopóty wierzę,
w czasoprzestrzeni spotkamy się.
Jest takie miejsce i ja w to wierzę,
na moście z tęczy znów ujrzysz mnie.
Ty-y. dn.: 04.08.2022 r.
//wanda w./ -- Wanda Maria Wakulicz//
Komentarze (31)
Cudowna melancholia
Serdeczności
Melancholia bliska mojemu sercu...
Też mam cichą nadzieję, że kiedyś spotkam w niebie
kogoś, za kim każdego dnia tęsknię.
Wandeczko, pozdrawiam serdecznie.
Witam serdecznie i pięknie dziękuję przemiłym Gościom
za pochylenie się nad wierszem i pozostawione
komentarze.
Pozdrawiam serdecznie, zycząc spokojnego wieczoru.
poruszające strofy Wando
Przepiękny wiersz. Granica życia nie dotyczy miłości.
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj,
wspomnienia, szczególnie te miłe tak jak nadzieja nie
umierają, albo ...
Pozdrawiam w tym smutnym czasie i życze dalszych
podobnych rozważań.
/+/.
W czasoprzestrzeni spotkamy się wszyscy. Wzruszyłaś...
Pozdrawiam ciepło
Witaj
Wiersz z klimatem, mnie wzruszył.
Pozdrawiam Wandziu
;)
Wzruszyłam się, Wandziu...
Ciepło pozdrawiam
Przepiękny, melancholijny wiersz.
Wspaniała puenta.
Jestem pod wrażeniem wiersza.
Pozdrawiam i Ślę moc serdeczności
Piękne to i subtelne. Pozdrawiam
Melancholia zatrzymuje i wzrusza przekazem, pozdrawiam
ciepło.
wspaniałe wersy:)
Wzruszyłaś. I mnie bliskie są takie wersy.
wiersz bardzo mi bliski i pięknie napisany;
pozdrawiam :)