Nie pozwól, by chłopak Cię bił!

Jesteśmy przecież ludźmi...

To nieważne w jakim miejscu
Nieistotne są nazwiska...
Widzę jak chłopak popycha dziewczynę
W jej stronę padają wyzwiska.
Potem ją kopie...raz po raz
Za włosy ciągle szarpie
Później uderza pięścią w twarz
Krew na podłogę kapie.
Najbardziej przeraża fakt...
Że nie ma po co bronić dziewczyny
Bo ona tak bardzo zakochana...
...nie widzi w swoim chłopcu winy...

Gdzie podział się szacunek?
Czy jej godność to policzek siny?
Miłość jest dla niej piekłem
A przecież kochać...
To wstąpić do cudownej krainy...

Dziewczyny!!
To jest apel do Was wszystkich
Nie dajcie się nigdy uderzyć.
Ja wiem...potem żałuje, przeprasza
Jednak nie można w jego słowa wierzyć.

Nie pozwólmy, by bluzgano nam w twarz,
By szarpano i mówiono „za swoje teraz masz”
Bo nie na tym polega zakochanie...
Więc nie dajmy się...drogie Panie!!

autor

Orchidea

Napisany: 2005-03-23 Dodano: 2005-03-23 19:44:34

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie