Nie próbuj...
Nie próbuj mówić o miłości
co w słowach nie mieści swych emocji
Nie próbuj mówić o czułości
co w oczach naszych nie raz gości
Nie próbuj mówić o tęsknocie
co w myśli trzyma dni przewlekłe
Nie próbuj wierzyć moim słowom
wszak one są tak zmienne
Nie próbuj szukać wyjścia z klatki
w której znalazłaś własne błędy
ubrane w smutek swej ufności
jak marzeń liście które zwiędły
Nie próbuj dawać mi nadziei
odbudowując z moich zgliszczy
obraz tak piękny jak ulotny
będący wiatrem mojej krzywdy
w dymie ukrywa prawdy skutki
mieszane z smutkiem kłamstw niewinnych
Nie próbuj tego mi wybaczyć
czego by miłość mogła winnym
jesteśmy blizną którą widać
za każdym razem w słowach zimnych
Nie próbuj być sędzią w tej rozprawie
wyznaczając nam swe grzywny
miłość popełnia także błędy
próbując w ludzkie ubrać słowa
to co widzi sercem a nie ustami
z których to pragnień nasza mowa.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.