nie przegap piękna
musisz spoglądać SERCEM!!!
Po co żyjemy? Czy dla chwil ulotnych, lecz
pięknych?
Mamy przed sobą tyle czasu, jednocześnie
tak mało nam zostało.
Chore ambicje, dążenie do celu, jak dąży
już wielu,
Pogoń za złotem, za samochodem, a nikt nie
umie cieszyć się zdrowiem.
Ilu nas jest? Tych naprawdę wrażliwych?
Tych, co ekscytuje słońce na błękitnym
niebie,
Muskające nasze polika i rozgrzewające
nasze serca?
Bo dla wielu to rzecz normalna, która się
nie zmienia.
Jednak potężne Słońce kiedyś zgaśnie, a
wraz z nim zgaśniemy my,
Mnóstwo kosztowności, na koncie potężne
liczby,
Poświęcałeś się temu, to jednak sens
straciło,
Mogłeś tak wiele, nie patrzyłeś w
niebo...
Nie daj się zwieść, patrz w swoje serce i
duszę!
Pisz wiersze, ciesz się błahostką
(pozorną), która jest skarbem,
Powiedz sobie: Ja chcę żyć, cieszyć się-ja
nic nie muszę;
Świat przeminie, a jak wraz z nim-lecz
posiadam wesołe wspomnienia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.