nie szukaj
siebie we mnie
od dawna tu nie mieszkasz
żar w oczach
zdusiłam bólem
parzącym pod powieką
pamiętasz
to było wtedy
gdy po raz ostatni
zraniłeś plugawym słowem
na połowę rozdzierając
m - y
ty
zabrałeś gniew
ja
odzyskałam spokój
czasami
kładziesz się
cieniem
wtedy
pozwalam płynąć łzom
autor
Donna
Dodano: 2016-07-16 13:16:12
Ten wiersz przeczytano 1723 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Ból siedzi głęboko w nas,
nawet, jeśli mija czas.
Bardzo mi się podoba ten refleksyjny wiersz. Peelka
odzyskała wprawdzie spokój, ale nie znaczy to,że już
nie boli... Tak to odczytałam.
Pozdrawiam :)
Znam to, tez odzyskałam spokój
Pozdrawiam Danusiu:)
fantastycznie ujęte życie po miłości.