nie taka mała apokalipsa
Strącony w otchłań patos twych przysiąg,
zgliszcza twych pragnień tlące się
jeszcze...
I miłość, co niczym stała się dzisiaj...
i mętne od spojrzeń powietrze...
W zatęchłym kącie mojej pamięci,
pod gruzem westchnień i pyłem wiary,
odnajdziesz tylko to jedno zdjęcie -
wspomnienie pożółkłe żalem...
autor
enigmayic
Dodano: 2010-01-04 20:51:07
Ten wiersz przeczytano 832 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
wiersz smutny bo odczucie jest gorzkie jakby
zapomnienie o deklaracjach a może to tylko milczenie
bez racji Bardzo wzruszył wiersz bo to jak cierpienie
wyrzucone słowem Dobrego i radosnego 2010:)
dzięki za komentarz poprawki zrobione masz racje tak
jest lepiej dzięki zaraz sobie poczytam twoje wiersze