nie taka mała apokalipsa
Strącony w otchłań patos twych przysiąg,
zgliszcza twych pragnień tlące się
jeszcze...
I miłość, co niczym stała się dzisiaj...
i mętne od spojrzeń powietrze...
W zatęchłym kącie mojej pamięci,
pod gruzem westchnień i pyłem wiary,
odnajdziesz tylko to jedno zdjęcie -
wspomnienie pożółkłe żalem...
autor
enigmayic
Dodano: 2010-01-04 20:51:07
Ten wiersz przeczytano 825 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
ale mi się podoba ..... co jeden wers tym bardziej
jestem zachwycona....
wiersz w smutek ubrany- wspomnienie jakie by nie było-
zawsze zostaje.... pozdrawiam...
pokusiłabym się o drobną korektę, by wyrównać ilość
głosek np do 10 w wersach, i tak np w 3 wersie bez "i"
w ostatnim brakuje mi wyrazu dwusylabowego np
"wspomnienie które pożółkło żalem", proszę nie gniewaj
się, że się wymądrzam, wiersz jest bardzo ładny
czasami nawet najwspanialsza miłość legnie w gruzach i
nie zawsze można ją odbudować....smutny wiersz lecz
prawdziwy
"wspomnienia pożółkłe zalem" nic więcej tu nie
trzeba... trafiłeś w sedno z moim nastrojem :]
chwila ciszy po przeczytanym wierszu,skupienie nad
treścią i przekazem , mówią same za siebie, dobry
wiersz i zdolny autor.
Zastanowiłam się przez chwilę nad treścią, jaka byłaby
odpowiedź dwojga na pytanie: komu przypisać winę za
zgliszcza (jego) pragnień? Choć to już teraz
nieistotne... Smutek i żal wylewają się z wiersza,
klimat oddany - brawo. I już bym poprzestała na
rozpływaniu się w pochwałach, gdyby... ;) gdyby nie I
zwrotka: strącony patos, zgliszcza pragnień, miłość i
mętne powietrze - i co one robią? co zrobiły? co ktoś
z tym zrobił? do czego je odnieść? - wyliczanka, ale
jeśli tak, to nie stawiaj kropki na końcu zwrotki, bo
to nie jest zdanie. To, co przekazać autorka chciała
jest oczywiście jasne, tego nie kwestionuję
smutny wiersz...żal pozostał...wiersz dobry w odbiorze
apokalipsa to nadzieja dla najlepszych
a więc najpierw pierwsze rzędy dla wybranych
a dla nas zwykłych szarych przeważnie z nadziei
pozostaje to co w treści wiersza
"wspomnienie pożółkłe żalem"
chociaż jest też powiedziane że pierwsi będą ostatnimi
a ostatni pierwszymi /to tylko wyjątki/
pozwoliłam sobie na ten komentarz bo tak czuje jego
treść
szczęśliwego roku 2010
Widać dużo się jeszcze muszę uczyć..bo rymy jednak
nieregularne..nie co do literki(jakie to tam rownież
te rymy były:p?),a czyta się świetnie..Chciałbym dla
Ciebie jednego:by od dziś optymistyczne były..a
przynajmniej w większosci:)..M.
We wspomnieniach zawsze pozostanie ślad jako że się
oczekiwało na coś innego-smutny wiersz,ale
wyraźny...powodzenia
pełen emocji ma charakter...pozdrawiam
Oj te wspomnienia, czy nie mogłyby być zawsze radosne,
czy miłość zaistnieje taka przy której cierpienie nie
będzie miało racji bytu, wzruszający, pozdrawiam.
Hm, wspomnienia, zawsze mysle ze to tez cos,
nieprawda? Pozdrawiam goraco.
Czytam już któryś raz i nie moge przestać. Idealnie
wyważone słowa...