Nie tylko cukier krzepi
niesiona wiatru lekkim powiewem
płynie cichutko pod samym niebem
mięciutka niczym wata cukrowa
ta nieboskłonu słodka ozdoba
wyślę jej myśli me poszarpane
życia wichurą mocno splątane
błękitem nieba niech się nasycą
majestatyczną nasiąkną ciszą
a kiedy wrócą poukładane
wszak wiedzą że są wyczekiwane
nakarmią oczy pięknem natury
pokrzepią serce słodyczą chmury
autor
aanka
Dodano: 2009-06-09 12:28:36
Ten wiersz przeczytano 1333 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Zgadzam się z tytułem wiersza :)
Wiersz przyjemny w odbiorze leciutki:)
Chcę tylko dodać , że lepka była wata cukrowa gdy
byłam małym dzieckiem - mowa . Dziś często wata mnie
jeszcze kusi , kiedyś była biała jak chmurka a dziś
kolory dzieci uczy .
Lekki i przyjemny wiersz:) Idealny na dobry początek
dnia