Nie-uwaga
Moje wiersze są specyficzne, takie jak ja nie każdy je rozumie, tak jak mnie
za cicho spadła kropla deszczu na ziemię
nie usłyszał jej krzyku nikt
zbyt nieśmiało płakała
zastygła na oparciu fotela
dłoń co miała otrzeć łzy
zamknięte na oczach powieki
co blask miały budzić
zaciśnięte usta,
zaciśnięte zbyt mocno
by słowa otuchy wymówić
wzruszał zapach zmysły
teraz zastygł w powietrzu
nie usłyszał jej krzyku nikt
zbyt mocno płakała
autor
Ulla
Dodano: 2009-06-13 14:51:03
Ten wiersz przeczytano 514 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
bardzo smutny zastygła na oparciu ręka skłonna do
pomocy Rozumiem ten ból poświęcenia Dobry wiersz
dramat w nim Plus Pozdrawiam piękny jest wiersz:)
jest w nim jakas dramaturgia w tym wierszu,jakis
uchwycony zal i zrobil na mnie pozytywne
wrazenie...nei wiem czemu tak glosow malo...silne
slowa,ktore poruszaja,moja wyobraznia zostala
uruchomiona!
ładnie napisane + pozdrawiam