Nie wierzę

W spowiedzi,
wiesz jak to jest?
Gdy się poskromi,
czyjąś pychę.

To niczego nie zwieńczy...

Kawałek życia wyłożony na talerzu,
bo gdy ktoś ucieka,
nie jest źle być pokonanym,
to tylko twoja
Twoja przegrana.

I tylko we własnej przestrzeni,
bądź dla siebie nikim.

Z dziecinada z której dawno miałeś wyrosnąć
Jeśli się nie nauczyłeś
To już za późno by patrzyć na moje notatki

To po prostu ten dzień,
gdy się musze upewnić w pewnym fakcie.
A to tak mało .

Z życia wzięta.
Fala, która przeszywa na wskroś.
Gdy się zamykasz, a mimo to,
rozpościerasz skrzydła

Dla zachowania nadziei...

autor

Edytka(tylko_ja)

Napisany: 2006-11-22 Dodano: 2006-11-23 21:55:57

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie