nie wszyscy święci
zadeszczyły się przestrzenie niepojęte
oburzyły się Asnyki i Leśmiany
a ty piszesz że to wszystko przed
zakrętem
nic nie znaczy dla ludzieńków
zakochanych
zaliściło się w ogrodzie i na lesie
aż Stachura popod niebem się pogubił
a ty piszesz że to wszystko po to
przecież
żeby wiedzieć kiedy lepiej nic nie mówić
zapatrzyło się w powiekę ziarnko piasku
aż Szymborska kocich myśli nie odgadła
a ty piszesz że marzeniom trzeba blasku
by nie chciało się w tunelu szukać
światła
pojaśniało wybielało a ty czytasz
proste słowa prostych ludzi o miłości
utopionej w rozmemłaniu i zachwytach
i odartej ze zwyczajnej ludzieńkości
autor
z nick-ąd
Dodano: 2017-11-22 19:04:33
Ten wiersz przeczytano 478 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Piękny, refleksyjny wiersz!
Pozdrawiam!
powywieszać wierszokletów rymopisów
i tumanów co spod ciemnej gwiazdy
się wysiały resztę zatłuc i rozstrzelać by rąk piórem
nie mazały
Śliczna refleksja, tak trzymać pozdrawiam :)
lubię tutaj czytać. Pozdrawiam :)
Lubię.
ludzieńkość, jakie to urocze :))
Jak zawsze ciekawie, rytmicznie i lirycznie, mimo iż
ostatnia strofa, w moim odczuciu, nie brzmi za
subtelnie.
Miłego wieczoru:)
Powiem tak:
Jest to drugi Twój wiersz, który
przeczytałem, ale z pewnością
powrócę do wcześniejszych
w wolnej chwili, bo według mnie
pojawił się w tym Portalu
niezwykły poetycki talent.
Teksty Twoich wierszy emanują
ciepłem oraz poezją i mógłbym
je czytać bez końca.
Najszczersze wyrazy uznania.
"Jest gdzieś życie piękniejsze od wierszy
i jest miłość i ona zwycięży" - pozwól że dodam cytat
z wiersza "Poezja" W. Broniewskiego.
Twój wiersz piękny - a /ludziekość/ mnie urzekła. :)
słów "nie" a wiersz na tak :)
znów kilka słów na "nie" u autora mistrza w tej formie
w wierszu się pojawiło ale dalej czyta się miło
zawsze z przyjemnością czytam pozdrawiam