Nie zapomnę i tyle

Jestem - jak tam tomik?
Ściskam :)

Pamiętam smak tamtego chleba...tamtych czasów nie da
się zapomnieć...pozdrawiam serdecznie

Też szukam i jakoś znaleźć nie mogę.
Pozdrawiam

Ja Was bardzo przepraszam!
Nie dam rady teraz komentować...
kładę się pomału spać - no i piszę-:)) jeszcze, bo
mnie wciągnęło.
Na razie nie dziękuję!
Odezwę się, w wolnym czasie
Pozdrowionka ślę!

piękna poezja pachnąca świeżo upieczonym chlebem
wyborna w smaku
miłego wieczoru :)

.

Ja też grucham ;)
Chleba z pieca babcinego bym zjadła...
Pozdrawiam Seba :)

Witaj Sebastian :)
Ważne, by pamiętać, ale czas nieubłaganie płynie i
wolno zaciera, nasze przeżycia, nasze dawne marzenia,
ale jeszcze za nimi tęsknimy.

A utwór muzyczny - pawerfull.:)

Pozdrawiam serdecznie.;)

Tęsknotą powiało z twojego wiersza ale tak czasem bywa
:)
Ja uwielbiam chleb :)
Pozdrawiam serdecznie Piorónku :)

Spadające okruszki dziobią pocztowe gołębice na Ziemi
gruchając do gwiazd -- to Ty - piękne, pozdrawiam
serdecznie, pozostając w refleksji wiersza.

Wiemy jak smakuje chleb gdzie jesteśmy, dobrze, ze
dane nam jeść taki za jakim tęsknimy. Spokojnej nocy
Seba :)

Świat standardowo chcę nas "przyprawiać" a nie każdemu
smakuje to samo... Bardzo ciekawy wiersz... przyciąga
refleksje.. Pozdrawiam

niesamowicie wyrażona tęsknota,
pozdrawiam serdecznie
Zbójku Pieronie;)

Bardzo ciekawie o kształtowaniu tego bochenka chleba.
Pozdrawiam ciepło:)

bez soli chleb nie wyrośnie.
Ładne i cekawe zakończenie.