Nie zdążyłem... Mamo
Mojej Kochanej Mamie
Jak cicho... ciemno...
Co się stało?
W sercu smutkiem wieje.
Słońce... gdzie się podziało?
O... świeci... przecież dnieje
(Chłód przenika mi ciało...)
Mamo!... przy Tobie jestem,
(A może mi się zdawało?...)
Żyjesz przecież...
Uspokój mnie gestem...
Dlaczego mi oko
Łza okrutna zalewa?
Pieśń Ci może zaśpiewać?...
Lubiłaś słuchać jak śpiewam...
Za miesiąc będę u Ciebie
W ręku bilet mam!... Mamo!
A Ty gdzie jesteś?... w Niebie?
Jak płaczę, słyszysz?
Już nie? Słuchasz ciszy?
A na Ziemi?... tak samo.
Choć nie ma Cię na niej... Mamo!
Więcej na nas nie krzykniesz
A kto pasem przyleje?
Jak do ciszy przywyknąć?
Dawne zdaje się dzieje:
Wychowałaś nas sama.
Mąż Twój umarł za młodu
Trójka - małe dzieciaki
By nie zaznały głodu
Żeby dom jako taki
Im zapewnić wychować
Musiałaś jak koń przy kieracie
Pracować.
Teraz wreszcie odpoczniesz.
Pan Ci miejsce zgotował.
Tylko ja... tak zaocznie...
Będę z dala żałował...
Dzisiaj, jutro, pojutrze
I za miesiąc tak samo!
Będę płakał daremnie
Że Nie Zdążyłem Mamo!
Zgasłaś beze mnie...
Odeszła 1-go marca, 2019
Odpoczywaj w Pokoju Kochana
Pan Bodek
Komentarze (62)
Witaj. Ja również nie zdążyłam.
Najszczersze wyrazy współczucia i moc serdeczności.
Dziekuje Norbercie z calego serca.
Milej niedzieli :)
Mamy, nasze drogie mamy,
od Was życie się zaczęło,
właśnie Wam je zawdzięczamy,
bo to przecież Wasze dzieło.
One odeszły jednak w pamięci na zawsze zostały,
to najczęściej One najbardziej nas kochały...
Pięknie Bodku o swojej mamie.
Pozdrawiam. Miłego dnia :)
Turkusowa Anna:
Dziekuje serdecznie za bycie tu i teraz. Rozumiem Twoj
bol.
kuba-winetu:
Twoje zajrzenie jest mi potrzebne.
Pomaga. Dziekuje z calego serca
Sotek:
Tak to prawda. Serdecznie jestem wdzieczny za Twoja
wizyte
Poruszający przekaz skłaniający czytelnika do
refleksji nad utratą naszej największej wartości.
Z pewnością wielu z nas nie zdąży powiedzieć, że jest
kochana i podziękować za to, że jest dla nas ważna.
Pozdrawiam,
Marek
Bardzo wzruszający wiersz .
Pozdrawiam serdecznie
Ja też nie zdążyłam, tyle że nie mama a tata odszedł,
ból jednak taki sam... To już 16lat, jak nie mam taty,
Twój piękny wzruszający wiersz przywołał wspomnienia.
Przyjmij wyrazy współczucia.
GabiC:
Dziekuje serdecznie i pozdrawiam
Pani L:
Chcialem pojechac, zaspiewac Jej Ave Maria ze
specjalnym tekstem. Brat to zrobi za mnie, on tez
pieknie spiewa. Przykro mi slyszec, ze Ty rowniez
(jeszcze) cierpisz.
Dziekuje Ci
Ankhnike:
Zadne slowa nie potrafia, ale jak wrzucasz na papier,
to troche lzej...
Dzieki serdeczne
_wena_ :
Tak, jedna, ale jako bardzo dorosli znacznie wyrazniej
to doceniamy.
Jako dzieci... e tam. Dziekuje Ci z calego serca za
cieply wpis
ROXSANA:
Serdeczne Ci dziekuje.
Nie sadzielem, ze bedzie az tak ciezko. Pozdrawiam
Wzruszający, smutny wiersz.
...wyrazy współczucia... Pozdrawiam Panie Bodku!
To już pięć lat, a dla mnie to było wczoraj.
Nie mogę pisać, nie mogę mówić i ciężko mi bez niej
żyć.
Piękny wiersz.
Przejmujesz swymi strofami do bólu; pamięć o niej na
zawsze będzie z Tobą... Przyjmij najszczersze
kondolencje; pozdrawiam serdecznie.