Nie zostanie nic...prócz mnie...

Dlaczego tak źle?
Idę po schodach na dach wieży
Chwytam za klamkę
Stąpam bosymi stopami po betonie
Księżyc oświetla moje smutne oczy
Biała sukienka powiewa w rytm wiatru
Przyszedłeś do mnie
Podarowałeś mi skrzydła
Teraz mogę latać
Wzbiję się w powietrze i nie ujrzysz mnie już
Polecę tam gdzie nie będzie nikogo
Nie będzie dnia ni nocy
Nie będzie słońca ni księżyca
Nie będzie wody ni ognia
Nie będzie życia ni śmierci
Zostanę tylko ja...

Nienawidzę....

autor

Paolka0328

Napisany: 2007-01-11 Dodano: 2007-05-12 09:04:08

Ten wiersz przeczytano 449 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie