Nie żyje dla siebie
Należy swe szczęście dzielić, by je pomnożyć(Marie Ebner ESchenbach
Szukam spełnienia poza ciałem
Oczekuje od życia chwałę
Chcę życiu też dać coś od siebie
Zrobić muszę też coś dla ciebie
Nie mogę tylko dla siebie żyć
Nie chcę tylko mieć, ale też być!
Chcę by życie było wartością
Przepełnione więcej miłością
Każdemu chce podać swą rękę
By nie był sam w bólu udręce
W swej samotności i chorobie
W każdym momencie w każdej dobie
Wiersz ten dedykuje wszystkim samotnym ,cierpiącym szczególnie piszącym wiersze:-)
Komentarze (5)
podaj swoją rękę,bo jesteś
wspaniała,kochasz,pragniesz..po prostu jesteś/+/brawo
śliczny
To bardzo piękny i mądry wiersz. Wiele w nim ciepła i
optymizmu. Podaję Ci swoją rękę i podpisuje się swoim
głosem dla Ciebie. Pozdrawiam ciepło, Emi...
Podajesz rękę tu na beju pisząc swoje wiersze, które
są przepełnione optymizmem...w ten sposób dajesz
samotnym nadzieję i promienny uśmiech...dziękujemy Ci
za to:)
bardzo sliczny wierszyk , prosto a zarazem pieknie
ujete w nim pragnienie .
Masz moja reke.Bardzo ladny,optymistyczny i kolezenski
wiersz.Cieplo napisany.