Niebajka o poecie
tego mi chyba nie usuną :))))
Za górami, za lasami,
za srebrnymi jeziorami,
tam gdzie bardzo jest daleko,
za morzami, złotą rzeką.
Mieszkał sobie ktoś tak inny,
ktoś samotny i szczególny.
Chodził często zamyślony,
zapatrzony w drzew korony.
Chmury w niebie się kłębiły
i w nich tyle było siły.
On wciąż patrzył, tylko wzdychał,
ptaków, kwiatów mowy słuchał.
Taki był tym urzeczony,
zakochany, roztargniony.
Chciał to piórem namalować,
samym słowem cud kopiować.
Był malarzem wszystkim znany,
lecz poetą nazywanym.
Komentarze (72)
Piękna ta bajka:)pozdrawiam cieplutko:)
Dziękuję Paniom za wgląd i pozostawiony komentarz :)
Pozdrawiam :)
Pewnie gdzieś tam i tu dużo jest takich chodzących z
głową w chmurach ale to dobrze,bez nich smutny byłby
świat,pozdrawiam cieplutko :)
Pięknie. Myślę,że nie każdy m taki dar,by dostrzec
takie piękno.
Pozdrawiam Elenko.
Szkoda, że to tylko bajka.
Piękna bajeczka.Pozdrawiam.
:)
elena Bo - posłuchaj ekwilibrystyka niestety zagościła
do dzisiejszej pisaniny -:) ciężko jest zaufać komuś,
kto ma zdrowe intencje.
Pozdrawiam także.
Piorónek :) dziękuję, ale ten wierszyk to taka trochę
prowokacja, bo mi dwa poprzednie usunęli. Może go
poprawię, bo pomysł nie taki zły, w bajkowym klimacie,
bo poeci w tych czasach to tacy trochę nierealni, jak
bajki.
Pozdrawiam :)
Tylko w samotności, zgoła od osób drugich czy
trzecich- na łonie natury możemy dotknąć dłońmy
nawołujące wydźwięki, które zapraszają do napisania
tak ładnego wiersza.
Pozdrawiam serdecznie!
Czasem on i samotny, chodzi z głową w chmurach, a gdy
sięgnie po pióro, cudem nas obdziela...piękny wiersz i
pozdrawiam serdecznie
Czterem Panom i jednej Panience, serdeczne Bóg zapłać.
:)
Pozdrawiam :)
W każdej dziedzinie sztuki tylko jej znawcy potrafią
dostrzec piękno dla innych niedostrzegalne.
Pozdrawiam Eleno.
Elenko dzisiejszy wiersssyk dla Ciebie!
Sztuka co dzień człeka szuka. Juž ją słyszę. O, już
puka... Pozdrawiam