Niebo i piekło, reżim doskonały

Nie chcę iść tam, gdzie diabli wzięli już ludzi tyle,
Gdzie powodów do szczęścia, jak kurzu tumany,
I mimo, że łzy suszą skrzydełkami motyle,
Ty, nieustannie do smutku jesteś zmuszany.

Nie chcę też w bieli latać wśród anielskich oddziałów,
Bez prawa do samotności, nieznośnych morałów,
Do płaczu lekkiego z tęsknoty za bliskimi,
Bo tam z radości nam skakać karzą z wszystkimi.

Nie chcę, po śmierci przebywać na górze czyśćcowej,
Jeżeli można mówić o istnieniu takowej,
Chcę pozostać czystą myślą w głowie mojej mamy,
Żyzną glebą, na której zrodzą się kwiaciane plamy.

autor

rafal

Dodano: 2007-10-06 18:07:57

Ten wiersz przeczytano 1022 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie