Niechciana, niekochana...

pisalam go majac dolka...

Jestem niekochana, niechciana...
Smutek rozprzestrzenia sie po calym ciele.
Niesprostam temu-umre.
Odczuwam cierpienie, nie tylko psychiczne,
ale i fizyczne, krzywde se robie.
Rece roztrzesione, w glowie pytan sto,
a me serce wrazliwe tylko milosci chce!
Milosci prawdziwej, nie fikcyjnej!
Smierc-to prosta sprawa, chodzi o to aby zyc i przetrwac, lecz z pomoca,
bez ktorej nie ma zycia.
Jestem niechciana, niekochana...

autor

martu$ka

Dodano: 2005-05-17 18:44:36

Ten wiersz przeczytano 620 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie