Niecodzienny gość 1

Moje pierwsze tet a tet z czymś co napisałem. Przeczytajcie i oceńcie - dzięki

Dzień, nie odbiegający od innych, śniadanie jak mówię...
trociny z mlekiem, później kawka z żoną i tak co dzień – do dzisiaj. Gdzieś tak około 11,00 dzwonek,
troszkę się nawet wkurzyłem. Żona mówi … idź otwórz, zobacz co to za ranny gość.
Za drzwiami stał mężczyzna wzrostu około 1,80m dosyć tęgi z twarzą , taka twarz wzbudza zaufanie. Słucham pana... powiedziałem
On tak jakoś się dziwnie uśmiechnął i spytał czy może wejść?
Ot pomyślałem – jehowi, będzie namawiał i jakoś już się zbierałem w sobie ...
aby gościa odprawić, a on jakby wyczuł co chcę zrobić (powiedział) przepraszam najmocniej,
nie jestem żadnym od namawiania na inną wiarę.
Jestem od sprawdzania reakcji ludzi na ludzi. Panie ! Cierpliwość moja ma granice...
Co tam się dzieje Karolku... (spytała żona) nic, nic, wszystko gra, jakiś pan pyta o drogę
i wtedy On się wtrącił.
Pani Teresko może pani pomoże mi porozmawiać z wami. Gromy wtedy nie waliły,
ale oczy żony wyrażały wszystko: zdziwienie, strach - podeszła też z ciekawości i spytała,
skąd pan wie jak mam na imię. A on wtenczas wyrecytował... dzieci, dzieci dzieci.
A jak zobaczył jakie to zrobiło na nas wrażenie zaczął się normalnie śmiać.
Wtedy zrozumiałem że coś jest nie tak, chciałem zamknąć drzwi, ale on przytrzymał ręką i jeszcze
raz zapytał, czy może wejść. Wrzasnąłem! (Co pan sobie myśli) i powiedziałem do żony...
dzwoń. Panie Karolu powiedział, wiem że to dziwne,
ale bardzo proszę mnie wysłuchać. Co mi tam pomyślałem... przecież jest dzień a i on wygląda normalnie. Proszę niech pan wejdzie i usiądzie, ale szybko bo my się spieszymy.
.
On znów się uśmiechnął. Nie umie pan kłamać Panie Karolu (powiedział,)
do mamy macie jeszcze czas, zresztą tam teraz jest jej kuzynka.
Mamą opiekujemy się, a mieszka u żony siostry i szwagra
Chwyciłem za telefon i zadzwoniłem do Antka ... to szwagier.
Tak słucham usłyszałem jego głos
Antek jest taka sprawa, coś tam dukam.. o co ci chodzi pyta Antek – widzisz jest tu ktoś i mówi
że jest u was Małgosia... jest , a skąd wiesz? Jak Ci to powiedzieć – zgadłem, no to cześć.
Czekaj , czekaj dzwonisz, a później palisz głupa … o co chodzi. Wsiadaj i przyjedź !
Wtedy odezwał się (On )... lepiej jak będziemy sami. Co pan gadasz (powiedziałem)
a on pokazał ręce.
Zobaczyliśmy ręce, co wyglądały jakby kości oblać żelem bezbarwnym, było widać kości
i całe ukrwienie – wyglądały strasznie. Zaniemówiliśmy, a on tylko się uśmiechał
i ta twarz była cały czas miła. Kto pan jesteś spytałem, o teraz lepiej powiedział i wyjął
z kieszeni coś co przypominało mały telewizorek, tylko bardzo płaski,
troszkę większy od telefonu komórkowego.
Włączył, ekran się rozjaśnił, podał mi i powiedział, to kółko do przodu i do tyłu...
proszę. Spojrzałem na ekran, zobaczyłem siebie jako małego chłopca, ruch palcem sprawiał
że życie na ekranie przesuwało się szybko... podałem żonie ...
wzięła i spojrzawszy na ekran, wystraszyła się.
Zobaczyła siebie na drzewie, a pod drzewem swego ojca, który każe zejść.
Rozpłakała się . On dotknął jej ręki i zaraz przestała, twarz zrobiła się radosna
i oczy takie figlarne.
Kim pan jesteś, spytałem Jestem wysłańcem powiedział i na dowód cdn.

autor

karl

Napisany: 2013-04-17 Dodano: 2013-04-17 11:41:09

Ten wiersz przeczytano 1520 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie