Nieczuli
Nie mów im, nie pokazuj,
nie dawaj im szansy
Bo nie zrozumieją...
Tym umysłom nieczułym
Co nie widzą przepaści
Między wiedzą, a prawdą
Między mitem i kłamstwem.
Dlatego nie marnuj
Słów, oddechu, myśli.
Oni nie docenią...
Skrycie chcą pogrążyć twoją wiarę,
Twoje serce...
Obiecaj...
Że nie zdradzisz tajemnicy.
Obiecaj...
Tym co widzą tylko wzrokiem... Niech zamkną oczy, patrzą duszą...
autor
Patrycja Zolkiewska
Dodano: 2016-12-18 21:53:01
Ten wiersz przeczytano 615 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Ciekawie zbudowany wiersz i refleksja w nim zawarta.
Miłego!
Ciekawie ujeta refleksja. Serdecznosci.
To poczują
Bardzo intrygująca refleksja!
Pozdrawiam :)
Dawno Cię nie było i ślicznie, że wracasz wraz z tą
niezwykle mądrą refleksją