Niedobory
Chyba mam niedobór ciebie
Bo gdy patrzę w nasze zdjęcia
Gdy byliśmy uśmiechnięci
Łapie mnie pragnienie szczęścia
Ściska ciągle moje gardło
Dusi, łamie kruche serce
Więc wyrzucę nasze zdjęcia
Nie chcę już ich widzieć więcej
autor
polnekwiaty
Dodano: 2020-09-16 20:15:10
Ten wiersz przeczytano 561 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Odzywa się tęsknota, której pragniemy się pozbyć.
Ładnie zapisane.
Podoba mi się Twój wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Tamten wiersz usunięty.
Ten wiersz dobry jest. Podoba mi się.
Tak niewiele masz lat.
I wszystko przed Tobą.
tylko nie to
nie wyrzucaj wspomnień
to jest egoizm
nie tędy droga
do równowagi
szkoda...
pozdrawiam serdecznie
z podobaniem:)
ja bym wyrzucił ten niedobór szczęścia ...tylko w
pamięci zachował te krótkie chwile co dziś już są bez
znaczenia ...
Urocze, zwłaszcza "niedobór ciebie". Punkt.
Czasami warto zachować wspomnienia, choć to, co było i
się skończyło, zawsze budzi żal...
Ładnie.
Pozdrawiam serdecznie :)
może jednak warto je zachować. Kiedy minie złość i żal
będą piękne wspomnienia.