* * * ZATOPIONA W MARZENIACH * * *
Pragnę, abyś moje emocje wraz ze mną swą duszą brała Byś się im, z otwartą radością, cała sobą poddawała Pragnę także, abyś Ty wtapiała siebie w moją duszę Tworzyła ze mną jedność, kiedy w przestworza wyruszę
Kiedy pragnienia Twoją duszę rozsadzają
Kiedy marzenia buzując spokoju Ci nie
dają
Wtedy rozkładasz skrzydła do lotu, do
nieba
By zaznać wytchnienia... tego Ci trzeba
Po wielobarwnej tęczy na stok wędrujesz
Bezkres horyzontu swoim okiem obejmujesz
Różnorodność tego świata duszą
wchłaniasz
Za pięknymi motylami emocjami uganiasz
Pozwalasz swoim zmysłom sycić się
zapachem
Tym, czego nie zaznajesz pod domu dachem
Rozpuszczasz włosy... wiatr warkocz
zaplata
Ty samotna, szczęśliwa na skraju
wszechświata
A w Twojej duszy Muzy koncert pieśni
układają
Nimfy wyszły z ukrycia, cudnie Ci
śpiewają
Wsłuchana swym sercem masz natchnienie
Twoja to pieśń... i błogosławione
dziękczynienie
Marzenia... one pod dotykiem dłoni
rozkwitają
Pragnienia... w zetknięciu się warg
spełniają
A w duszach, radośnie surmy rozbrzmiewają
Wtedy, kiedy razem, we dwoje siebie
pokochają
W Twych marzeniach sennych dzisiaj szybuję W Twoich pragnieniach sprawdzasz jak smakuję W Twoich radościach mną się całym upajasz W Twych emocjach ciało swoje ze mną rozpalasz napisany Warszawa dnia 24,03.2007r.
Komentarze (1)
Kiedy wylecą sny szmaragdowe,
zapragną zmienić ubranie płowe…
w promieniach ogrzać, przysiąść nad brzegiem,
piękniejszym haftem cerować cienie,
co niebogate po zimie przecież!
Nawet koliście wirować w słońcu,
by spaść na rzęsy i przysiąść w sercu.
Pewnie tam pobyć choćby przez chwilę,
aby nie zginąć barwnym motylem,
kiedy czas Marzeń kiedyś odpłynie…
i nici zmieni w barwnej osnowie?
Życie Ci minie, lecz te marzenia
ocalą duszę, piękne wspomnienia…
i w fotografiach w żarze kominka
palą się w oczach, z Tęczą w płomyczkach!
I dzisiaj trzeba tańczyć z nimfami,
upajać wiosną, muskać z wiatrami,
wróżyć w płateczkach lub z kapelusza
wyciągnąć różę zamiast królika!
Odkrywać kołdrę i wietrzyć dusze,
by w Twoich oczach chwilami wzruszeń
otwierać furtki do tych ogrodów,
co wciąż czekają z SERCA nagrodą
W nich pozostały dawne, dziewicze,
sny z mej młodości, wciąż tajemnicze!