Niedoskonałość
Jeśli się czujesz jak sturlana po
kamieniach,
patrz, idziesz na szlaku,
nie wpadłaś w dół ani w przepaść,
i dalej niosą ciężkie nogi,
a w rozwidleniach
do wyboru całkiem nowe kierunki.
Jeśli poczułaś, że puszczasz jak szew,
rozłażąc się we wszystkie strony
i nic tylko nici, że strach,
że szkoda całej tkaniny,
zdeformowanie to też forma bytu,
do tej pory uśpiona,
a dziś najbardziej realna.
Niektórym pomaga uprawianie sportu,
uprawianie seksu,
uprawianie ogrodu,
uprawianie...
Jeśli twoja stal pęka,
uprawiaj hartowanie.
autor
marcepani
Dodano: 2019-08-16 11:01:55
Ten wiersz przeczytano 885 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
TWOJE WIERSZE CZYTAM ZAWSZE Z ZAINTERESOWANIEM
Nikt nie jest doskonały. I Dobrze. Świat pełen ideałów
byłby nudny .
Wiersz przemawia!
Zdeformowanie- to też forma bytu, ważne, czy chcemy
wrócić do formy...
Jeśli ja się czuję podle, to zwykle mówię sobie:
Trzeba dalej (iść, wykłócać się, pracować -
niepotrzebne skreślić), aby to już jak najszybciej
było za mną...
A uprawianie seksu zawsze pomaga na wszystko.