Rozstanie
Odejść muszę moja miła
bo przestałaś kochać mnie
dałem w darze swoje serce
przytulałem cię we śnie.
Lato mija idzie jesień
już nadchodzą smutku dni
zżółkły liście tej miłości
wiatr potargał cicho drwi.
Poprzez łąki lasy pola
na pustkowia wiedzie czas
tam się zgubi i przepadnie
to co kwitło kiedyś w nas.
autor
Jastrząb46
Dodano: 2007-10-11 09:59:46
Ten wiersz przeczytano 917 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Smutne są rozstania choć czasem konieczne - w tym
wierszu widać nieszczęście i żal...
Czy tez przeżyłes jakas miłosc co zraniła?...smutne
zycie gdy sie konczy uczucie u kogos kogo stale
wielbisz...Piękny wiersz...
A może warto zastanowić się nad "odnową" wszak
wieczory zimowe za pasem. Treść na czasie,
życiowa...smutna!
Tak żal nam tego wszystkiego co zostawić musimy... Tak
zal tego co odchodzi... Idealnie zapisałeś tu swoje
uczucia. Śliczny wiersz szkoda tylko że tyle smutku w
nim jest.
Zawsze trudno pogodzic sie z czyms, co dzieje sie
niezaleznie od nas. Piekny wiersz o przemijaniu, wszak
wszystko przemija... Niestety.
trafiłeś do mnie, trzeba umieć się witać i żegnać. Ty
posiadłeś tę umiejętność. Bezsprzecznie. Ostatnia
zwrotka przemawia najbardziej.
Zawsze trzeba ratować to co jest do uratowania. Ogień
miłości trzeba podsycać koniecznie.
Ciekawa treść wiersza i myśl zawarta w ostatniej
zwrotce godna zastanowienia.
bardzo spokojnie i delikatnie opisujesz rozstanie ...
i tez tak widać można ...brawo))
"Tam się zgubi i przepadnie''- moim zdaniem nie
przepadnie, bo miłość zawsze pozostaje gdzieś tam na
dnie serca, może nie tak silna, ale zawsze coś
ciepłego, wspomnienia zostają. Wiersz świetny. Poprez
jesień doskonale opisałeś swój stan.
Rozstanie jakie by nie było zawsze boli, a wiersz
bardzo przyjemny
Wiersz melancholijny, pełen smutku. zgrabnie powiązany
temat jesieni z miłością która odchodzi. Rymy i rytm
zasługują na uwagę - czynią wiersz lekkim i płynnym w
odbiorze.
Smutny to czas jesieni z rozstaniem związany...
"wiatr potargał..." ktoś nie kochał... czy kochałem
ja.... wiersz smutny nostalgiczny
Bardzo niedobra pora roku na rozstanie, ....tak lekko
o tym piszesz jakby bez żalu....myślę, że za słabo
kochałeś...pewnie tylko we śnie....wiersz
dobry...pozdrawiam
Ładny, melancholijny wiersz. Jesień przywodzi nam
myśli o odchodzeniu - w tym wypadku miłości. Nasuwa mi
sie jednak w związku z tym refleksja, że choć nic nie
jest wieczne, to przecież znów będzie wiosna...
smutny ten wiersz ... rozstania zawsze sa smutne i na
dodatek na jesień , kiedy człowiek też popada w
nastrój niezbyt optymistyczny :(