Niedzwiedziom
dusza w serce uderza
nie wiem czy dobrze robię
piszę wiersz dla niedźwiedzi
nie ważne czy czarny albo brunatny
nawet andyjski jest jeden polski
którego mi brakuje tęsknię
możesz mnie pokroić lub utopić
kiedy wrócisz do nas
w wierszach pokonując ciszę
zły los
dla H.
autor
kamień
Dodano: 2022-07-16 07:49:28
Ten wiersz przeczytano 779 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Ktoś czeka, by ktoś powrócił
pokonał ciszę i zły los.
Wzruszenie wypełnia duszę,
radość w serce się wlewa.
Twoja tęsknota jest podporą,
orzeźwiającym powiewem wiatru.
Zasługujesz, by Cię utopić
w przepastnych, niedźwiedzich
ramionach i z wdzięcznością
wyszeptać: dziękuję, dobrze, że jesteś, choć gdzieś
daleko...
Pozdrawiam serdecznie :)
Szkoda, że niedźwiedzie nie potrafią czytać,
spodobałaby się im poetycka melancholia ;)
nieważne*
Pozdrawiam :)
Wierz z tych, w które chce się wgryźć. Pozornie nie ma
sensu.
Melancholia zatrzymała...
Ładna melancholia.
Pozdrawiam serdecznie
tez mamy niedźwiedzie w Tatrach, w Bieszczadach...
Niektóre gatunki straciliśmy bezpowrotnie i nadal
tracimy...
Pozdrawiam :)
nostalgia zagościła w wersach, życie pisze
scenariusze.