niegodziwiec - człowiek

Jak irysy ciągotki słodyczą płukane
życie głaszcze dni moje, stalowym grzebienie
oszczędź me siwe włosy od troski mój panie
a ja obdaruje ciebie pacierzem.

Uzbrój nitkę życiową włóknami dobroci
zdejmij ze mnie maszkarę dumy ironicznej
napraw błędy przeszłości aby nie błądziły
ratuj o wielki zmysły, od plagi psychicznej.

A ja ze strony swojej lepszym być nie będę
bo przecież mały ze mnie niegodziwiec - człowiek ale ty panie musisz zadbać o me względy
bo ja o twoje już zadbać nie mogę .

autor

jarek k

Napisany: 2006-04-10 Dodano: 2009-06-30 20:49:55

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie