W niełasce Amora

.....Chciałabym, żeby Amor okazał się dla mnie bardziej łaskawy......

Głucha cisza
Ludzie śpią, miasto śpi
A ja wzdycham
Do Boga choć nie trwoga
Do losu , do życia,
Bo bez miłości
jak bez wody do picia usycham
niczym brzoza samotnie pozostawiona
ja, która bez miłości konam
w milczeniu,
niezauważona,
w izolatce bez przyzwolenia,
bez wygód,
choć jak smukła brzoza kwitnę,
młodością pachnę i zieleni nadzieją,
wianuszkiem przywilejów otoczona
i tak pozostaje niewytłumaczona z tego,
iż w pojedynkę zbliżam się do domostw Boga
i choć przede mną długa droga,
ja samotności na pożarcie rzucona,
czuję, że od urodzenia konam
z braku miłości chora,
na łasce nieugiętego Amora

.....Ciekawe czego zażądałby w zamian.....

autor

esmeralda

Dodano: 2005-03-28 20:15:21

Ten wiersz przeczytano 678 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Toniczny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie