Niematerialnie
Nie chcę kwiatów, czekoladek,
podarków ze złota,
daj mi ciepło swoich dłoni,
i po prostu kochaj.
Popatrz na mnie, przytul mocno,
znajdź czas na rozmowę.
Uśmiech dodaj do herbaty
(cukier jest niezdrowy).
Niech pomyślę, czego jeszcze
dusza moja pragnie...
chcę się przejrzeć w twoich oczach,
przez chwilę być ładna.
Tylko tyle trzeba sercu.
A może aż tyle?
Takiej małej garstki szczęścia,
które nie przeminie.
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2014-01-14 19:24:50
Ten wiersz przeczytano 1974 razy
Oddanych głosów: 61
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
Można marzyć, można śnić,
trzeba kochać, aby żyć!
Pozdrawiam.
Bardzo pięknie powiedziane, nic więcej nie trzeba,
tylko miłości i szczerego uczucia. Pozdrawiam
Oj jak pięknie, przypomniała mi się piosenka - nie
chcę więcej, Twoje serce do życia
wystarczy...Pozdrawiam serdecznie:-)
Tak przytulnie aż chciałoby się zostać tu dłużej :)
Najpiękniejsza, najważniejsza jest miłość.
Wszystko inne jest nic nie warte.
Pozdrawiam:)
Piękny, ciepły wiersz o miłości.
Najważniejsze jest, że ktoś nas
kocha, przytuli, ogrzeje swoim
sercem.Pozdrawiam serdecznie.
Ann, ja zawsze chętnie wpadam do Ciebie, by połechtać
duszę pięknym słowem i co- połechtałam.Dzięki.
Uroczo, Aniu:)
Pozdrawiam:)
Ładnie, jak zawsze. Dobrej nocy.
Czasem niewiele potrzeba do szczęścia!
Pozdrawiam!
Pięknie. Ta garstka szczęścia jest nam tak bardzo
potrzebna. Pozdrawiam Anno
Uroczy wiersz, jak I sama autorka.
Co - określają jako. Bez kropki między zdaniami.
Korekta.
Jak widzę - bardzo niewiele życzy sobie twoja
bohaterka. Ania - z czasem (sorry) ta skromność
pryśnie. A później będzie to, co Nałkowska.
Pawlikowska _ Jasnorzewska, Dąbrowska i Samozwaniec ,
oraz Katarzyna Kobro. Określają jako - jeszcze i
jeszcze - aż do śmierci. Czyli - nienasycenie.
Takie myśli mam po lekturze "Wpływowe kobiety w
Drugiej Rzeczpospolitej" Sławomi8ra Kopera,
wydawnictwo Bellona Warszawa rok 2011. Radzę
przeczytać.
Jurek
,,daj mi ciepło swoich dłoni''
wystarczy pięknie,ukłony