niemoja stacja

"zabiore gitare, pojde przed siebie... dokąd dojde...nie wiem"

wsiądę dziś w pociąg donikąd
otworzę okno by poczuć swobode
każdy krajobraz opiszę trzy razy
żeby pamiętać tą piękną przyrode

wsiąde więc w pociąg donikąd
przejade się to raz kwadrat raz koło
i czujac w swych włosach wiatr silny
nijak mi będzie wesoło

wysiąde z pociągu donikąd
bo mija sie z moim celem życia
jedni wciaż jeżdżą...
inni uczą sie sensu bycia...

autor

vessi

Napisany: 2005-12-15 Dodano: 2005-12-18 13:19:10

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie