niemozliwieja w nas te dni
niemozliwieja w nas te dni, mkna gdzies
obok.
bosowzrocznie spogladam w twoja strone,
jak w najodleglejszy horyzont, czas
plynie
w soplach zasnuwa sie, nad dachem.
czasem boje sie powiedziec, tak naprawde
jestem
troche zaspana calym zyciem.
pozostaje wiec, lyk kawy,
garsc ziaren miedzy chwasty codziennosci
wlozyc,
zeby wyroslo takie "dziendobry", kiedy
budzimy sie obok.
autor
promienSlonca
Dodano: 2012-02-08 08:45:10
Ten wiersz przeczytano 652 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Dzień Dobry!
Re: _wena_
Re: tsmat
Re: Xenia1
Dziękuję, za komentarz, za refleksję.
Miło, ze tekst, podoba się.
Pogodnego dnia, pozdrawiam serdecznie.;)
podoba mi się wiersz ale powtórka tytułu w pierwszym
wersie trochę mniej
promyczku, ciepło pozdrawiam :)
Bardzo charakterystyczny i ciekawie napisany wiersz.
Miło było zajrzeć tak daleko...
Pozdrawiam
Ładny wiersz o rozbudzeniu . Pozdrawiam serdecznie.
Re: Skromny, DoroteK. Gerard, oraz Iris&:)
Bardzo dziekuje za komentarz.
Serdecznie pozdrawiam.:)
Zapraszam na poranną kawusię Aniu...
Uroczego popołudnia:)
Ciekawa miniaturka...Gratuluję.
Ojej, Skromny, przeraziles mnie troszke, ze czas juz
mnie szuka po tamtej stronie, ojej bojeeee sie!! No,
jestes faktycznie Skromny i za to tez dziekuje, Tobie
zdrowka zycze.
Ojej, Skromny, przeraziles mnie troszke, ze czas juz
mnie szuka po tamtej stronie, ojej bojeeee sie!! No,
jestes faktycznie Skromny i za to tez dziekuje, Tobie
zdrowka zycze.
DoroteK, witam cieplo. To sa takie, odswietne slowa,
na codziennosc rzucone.:)) Dziekuje dobry duszku, ze
tu, do mnie zagladasz i czytasz. Pozdrawiam.
:-) bardzo ciekawe słowotwórstwo :-) wiersz bardzo mi
się podoba :-)
Czas mknie nieubłaganie,
Szukając Ciebie po tamtej stronie,
A una widnie na otuleniu szyby.
To życie daje nieźle w kość,
Ale czego się nie robi dla łyku kawy,
obudzić się obok i powiedzieć :dzień dobry:
Piękny wiersz pozdrawiam Skromny :))