Niemy krzyk

Niemy krzyk z ust moich się zrywa
po policzku przejrzysta łza spływa
zmęczone życiem moje spojrzenie
najgorsze życia mego wspomninie

Oczy smętnie patrzą w dal
duszę ściska straszny żal
z głowy rwę sobie włosy
słyszę dawnej kłótni odgłosy

Chcę uspokoić swe serce
co wciąż jest w rozterce
a tu wciąż od nowa to samo
gdy budzę się rano

Ciągle pustka dookoła
przenikliwy wzrok sokoła
ciągle szukam tej miłości
co była w przeszłości...

autor

marybb

Napisany: 2007-02-06 Dodano: 2007-02-22 11:53:58

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie