Niemy krzyk

W głuchej cisz
W świetle księżyc
Oboje parzą w niebo
Patrzą w blask księżyca
Z daleka od siebie
Myślą tylko o sobie
Mówią do siebie
Krzyczą
Na odległość

Ona
„Proszę przestań
Udawać twardziela
Przede mną nie musisz
Proszę kochaj mnie
Nie pozwól mi uciec
Błagam nie zostawiaj samej
Nie pozwól mi umrzeć
Proszę udowodnij choć raz
Że nie jestem zabawką
W Twoich rękach
Udowodnij że zależy Ci
Tylko na mnie
Wiem nie słyszysz krzyku
Mojego niemego krzyku
Wołam do Ciebie
Naprawdę nie słyszysz?!
Nie zauważasz że coś się zmienia?
Naprawdę jesteś aż tak ślepy?!
I głuchy na mój nemy krzyk?!
Zlituj się i otwórz serce
Na me wołanie
Zlituj się i usłysz je wreszcie!
Bo...
Niedługo może być za późno"

On
„Dziewczyno powiedz wreszcie
Czego ode mnie oczekujesz
Mam mówić Ci czułe słówka?
Przecież mówię
Mam być tylko z Tobą?
Przecież jestem
Czy to dla Ciebie za mało?
Co mam jeszcze zrobić?
Przecież wiesz jaki jestem
Nie potrafię okazać uczuć
Przepraszam za oschłość
Błagam nie zmieniaj się
Powróć do przeszłości
Do tego jak było nam razem
Miło
Dlaczego tak nagle
Moja oschłość
Zaczęła Ci przeszkadzać
Wiem kiedyś i ja byłem inny
W czasie gdy się o Ciebie starałem
Dziś już jesteś moja
Czemu mam być taki zawsze?
Proszę wybacz mi
Proszę pozwól mi być z Tobą
Błagam pozwól mi
Kochaj mnie dalej
Tak jak ja Ciebie"

Usłyszała jego głos
Jego niemy krzyk
Mimo że on nie słyszał
Jej szlochu
Uwierzyła mu
Pozwoliła kochać się
Jak dawniej
Jak wtedy
Kiedy było im dobrze
Jak wtedy kiedy
Byli w niebie
Mając blisko siebie

On zmienił się
Po dniu kiedy
Zazdrosny był
O jej przyjaciela
Zaczął ukazywać miłość
Pokazywał złość
Zaczął z nią rozmawiać
Tego było jej potrzeba
Okazania kropli uczuć
Szczerości między nimi
Udało się
Kiedy zazdrość wkroczyła
Do ich domu
Wtedy kiedy poczuł
Że może ją stracić

autor

Nusia1990

Dodano: 2007-06-20 22:29:26

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie