(nie)MY teraz, to - odzielnie...

...

Często Żyjąc wśród Życia innych... zamiast budować burzymy, i tracimy, to Życie nasze i ich.

Dlaczego tak się dzieję ?

Co czasem nagle odbiera nadzieję ?

Czemu, to obwinia się zawsze kogoś a nie siebię ?

Jak, to się dzieję, że ktoś tak łatwo potrafi odebrać nam nadzieję ?

Dlaczego ktoś kto kiedyś był Ci bliski... już taki Ci bliski dziś nie jest ?

Dlaczego, to dzisiaj własnie tak się dzieję, że ktoś lub coś odbiera nadzieję... ?

Kogo zapytać ? Kto mi odpowie ?

Ja pustkę niechęć żal... i smutek mam w głowie, bo tęsknie po Tobię...

Bądź tym kim byłeś kiedyś na codzień - ja wróciłabym też...

puki co jest jak jest - konam jak pies

(...)

autor

Zwykła Ona

Napisany: 2005-03-21 Dodano: 2005-03-21 03:12:38

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie