Nienawiść mnie zrodziła

To było coś, czego nie chcialam
Nienawiść moją matką się stała
Wrosłam w jej system wartości
Przesiąkłam jej zapachem do szpiku kości
Strach mnie jak dziecko adoptował
Lecz z każdym dniem moim wrogiem sie stawał
Wystawiając na próby, coraz bardziej mnie kruszy
Wzmażając nieopisany ból w głębii moijej duszy...


Nienawidzę tego co jest jasne
Boję sie ciemności strasznej
Wchodzę w odchłań nienawiści
Wzmażam w sobie strachu myśli
Siostrą moją pustka sie staje
Próbuję ją czymś wypełnić lecz to nic nie daje
Każda myśl jak strzała mnie zabija
Przez zakrwawione oczy widzę jak moje życie przemija...

autor

Ilona

Napisany: 2004-12-17 Dodano: 2004-12-17 16:17:21

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie