W nieodkryte jutro
Czas nieubłagalnie biegnie gdzieś w
przestworza,
i już nie zatrzymasz wczorajszego nieba,
myśl poukładana boi się szybować
w nieodkryte jutro, aby w chaos nie
wpaść.
Ale przecież róża w paletach się mieni
i lato co roku nie jest takie samo.
Życie dysponuje wielością odcieni,
tylko nasze serca samych ciepłych łakną.
Nazbierajmy sobie jesiennego złota,
w deszczu poszukajmy kryształowych
kropel,
w miłości ramionach odwaga jest skłonna
dokonywać cudów, nawet wielokrotnie.
Komentarze (23)
Piękny, ciepły wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Ładnie opisujesz to, co czujesz w serce.Dobrze
napisany wiersz." deszczu poszukajmy kryształowych
kropel,, a nie lepiej by było kolorowych marzeń?Albo
kolorowych kropel , żeby deszcze nie kojarzyl sie
tylko ze łzami.Pozdrawiam.
Jak zawsze czuć w wierszu Twoją mądrość życiową, którą
potrafisz ubrać w piękne wersy.
Pozdrawiam, Magduś
Optymistycznie...Podoba mi się.
Pozdrawiam, magdo*.
Ot i masz magdo już klejnoty życia :) jak zawsze
subtelnie. Piękne. Pozdrawiam ciepło
Przepięknie, magdo, jutro pędzę szybować w
"nieodryte...", dzięki:))
W miłości i w przyjaźni, bo to są dwie bliźniacze
siostry. Ja dzisiaj zbieram kryształowe krople i Wiesz
one są dla mnie
bezcenne :) Miłego wieczoru- dziękuję za piękny
wiersz- jeden i drugi:)))
Ladnie i cieplutko.Z przyjemnoscia czytalam:)
Pozdrawiam:)
nie bójmy sie jesieni gdy miłość w sercu gości
pozdrawiam cieplutko;)
Czy lato, czy zima,
miłość wszystko wytrzyma!
Pozdrawiam.
Zamiast przejmować się tym co jutro,
bacz abyś dzisiaj w smutku nie utknął!
Pozdrawiam!
Ładnie ciepło, jesiennie, wiersz doskonale pasuje do
tegorocznej jesieni:)
śliczny wiersz choć nie rymuje.:)
w tym cieple metafor
życiowy przekaz
pozdrawiam
Bardzo podoba mi się ten wiersz, jest starannie
dopracowany. Przeczytałem go kilka razy. Jeden wyraz
tylko trochę mi tam jakby nie pasował: dysponuje, może
można by go było czymś innym zastąpić. To tylko moje
skromne zdanie, bo wiersz jest naprawdę bardzo
ładny.:)