nieoswojona
pustym dniom
przeklęłam nadzieję
wreszcie odeszła
krzyżyk na drogę nie wracaj
nawet kiedy będziesz skomlała pod progiem
jak pies
odejdż suko jesteś fałszywa
chcesz żeby cię pogłaskać
a zęby wbijasz do samej kości
nie myśl dziwko że możesz
odebrać mi serce
autor
Ewa Libra Wróżka
Dodano: 2015-07-12 01:03:15
Ten wiersz przeczytano 1649 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
dzięki, buźka :)
Wylewnie i bez ogródek.. Iskierka nadziei może
rozbłysnąć i spełnić marzenia. Nie odpuszczaj.
Pozdrawiam ciepło.
Nadzieja zrobi z nami co będzie chciała, co z tego ze
ją wygnałaś, i niema jej za progiem domu,ona została
w Twym sercu i będzie tam stale ,miłego dnia.
niesamowite , ile w delikatnym sercu niewieścim siły i
emocji
Ostro:-) :-) :-) . Pozdrawiam
niby umiera ostatnia, a ja sądzę, że rozmnaża się
bardzo łątwo. przez pączkowanie chyba :)
O niej inaczej ...
+ Pozdrawiam (:-)}
Jedną nadzieję można przekląć...pozostałym jednak daj
szansę i pozostaw nadziei nadzieję :-)
ach, ona wie, że to licentia poetica , hahah.
Dziękuję, pozdrawiam :)
mocny przekaz emocjonalny ...nie przeklinaj nadziei
zostaw małą iskierkę ...może kiedyś...
pozdrawiam - miłej niedzieli:-)
Muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem emocjonalności
przekazu tego wiersza Ewo. Brawo, duży plus.
Pozdrawiam i uśmiech posyłam paa
dziękuję wszystkim. Poprawiłam błędy. Pozdrawiam :)
Mocny:) pozdrawiam
Ciekawy wiersz. Msz nadziei nie należy przeklinać.
Gdyby wiersz był mój dotyczyłby raczej złudzenia.
Podoba mi się ten emocjonalny tekst.
Masz o jedno "n' za dużo w "dniom"
i brak ogonka w "nadzieję". Miłej niedzieli.
zimny, mroczny przekaz,,,pozdrawiam