Niepasujący
Niech będą błogosławieni
„niepasujący”.
Idący
w swojej przestrzeni.
Dziwni.
Inni.
Niech będą błogosławieni
- walczący z wiatrakami.
My ekonomiści, biznesmeni,
dzięki nim - przypominamy
sobie,
że człowiek
to nie matematyczne równania
a wieczna zagadka – nie do
rozwiązania.
autor
DoroteK
Dodano: 2010-08-30 09:37:30
Ten wiersz przeczytano 1481 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
To prawda, pozdrawiam ciepło.
Ciekawa życiowa refleksja.
Dopatruję się w niej prawdy mającej wpływ na ową
dziejową sytuację.
Pozdrawiam Dorotko:)
Marek
czasami warto być nierozwiązalną.
Pozdrowionka :)
wszystko zależy od punktu widzenia, czasami mam
wrażenie, że tzw. "normalni" nie pasują do tych
"niedopasowanych" wszystko zależy od punktu widzenia
ten też rewelacyjny! ;)
Czasami czuję się taka 'Inna'.
btw. trochę jak matematyka. Tam też jak za dużo
niewiadomych , to 'nie do rozwiązania'.
Bardzo trafne spostrzeżenie ...i jak ładnie podane :-)
Mimo wszystko chciałbym, żeby ktoś mnie rozwiązał ;)
Każdy ma coś w życiu do zrobienia,każdy chce czuć że
robi to dobrze.Nie wszystkim to jednak wychodzi,mimo
starań.Nie każdy ma talent do pisania wierszy.Ten nie
jest piękny,jest mądry, z przesłaniem i skłania do
przemyśleń.Lubię takie. Plusik
Jak to ujął Sokrates (a raczej Platon wmówił mu te
słowa: "Wiem, że nic nie wiem".
Ten wiersz, to podobne, pokorne pochylenie się nad
własną, czysto ludzką niewiedzą, nad tym co czyni nas
indywidualnościami.
Wszak każdy dysponuje wiedzą o innym zakresie, która
różni nas od siebie.
Każdy jest inny od pozostałych, dajcie bogi - oby był
"niepasujący", nieschematyczny.
Każdy z nas jest nieodgadnioną zagadką...
racja - ludzie się uzupełniają - jedni mają więcej
rozumu, a inni... duszy? Głos na wiersz, bo trafiła
Pani Dorotka w samo sedno :)
Bardzo mi się podoba Twoje ujęcie tak ważnego tematu
Witam Cię Dorotko.Świetnie napisane,
trafne określenie.Pozdrawiam.
Czyż nie mamy czasami wrażenia że i my nie pasujemy?
Doskonały wiersz
Krótko, na temat i zwięźle, ale odkrywana prawda
gdzieś w zawiłościach pokrętnej ludzkiej duszy
grzęźnie.