Niepewnosc

Nie mam sily juz walczy, ani tez ochoty,
Czuje tylko bezwlad, dziwne otepienie,
Kiedy sie zanurzam w odmety glupoty
Ludzkich serc nieczulych, twardych jak kamienie.

I jestem przerazona, gdy tak obserwuje
Podlosc tego swiata, podwojne oblicze,
Bo stwierdzam nagle, ze tez nic nie czuje,
Ze zmierzam donikad, ze na nic nie licze.

To dziwne, tak wiele sie we mnie zmienilo
A przeciez nadal jestem ta sama osoba,
A jednak cos odeszlo i cos sie skonczylo
I sama nie wiem teraz, ktora mam isc droga.

I jak odrzucic wszelkie watpliwosci
Od dawna w sercu skrzetnie gromadzone?
I jak sie wyzbyc ciaglej niepewnosci?
Spojrzenie nieufne, w ktora zwrocic strone?

autor

Betty Morris

Napisany: 1981-06-30 Dodano: 2008-02-02 13:26:29

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie